maandag 30 oktober 2017

Perlage en broderie d'art voor Haute Couture

Ik ben het type dat graag bijleert, constant... Daar staat geen limiet op.
Creatief bezig zijn, zit me al van kinds af aan in het bloed. Als ik maar kan prullen en iets kan creëren. Gewoon genieten van het moment dat je jezelf volledig verliest in wat je aan het doen bent.
Al de rest wordt dan bijzaak... Of verdwijnt dan zelfs even uit je hoofd.
Dat is genieten voor mij!

Ik draag mooie herinneringen mee aan de naailessen in de lagere school. Toen handwerk nog wel een vak mocht zijn. Ze zouden het terug moeten brengen naar de scholen. Kinderen bloeien er van open en groeien, gaan geloven in meer mogelijkheden.

In 2010 ontdekte ik de naaimachine en sindsdien ben ik er niet meer van weg te slaan. Doorheen die 7 jaren groeide mijn nood aan uitdaging en ik blijf ze vinden.

Zo startte ik in oktober een kleine opleiding 'perlage en broderie d'art voor Haute Couture'. Ik wist ongeveer wat het was door een documentaire van Dries van Noten.
Zonder hoge verwachtingen ben ik er aan begonnen en ik heb genoten van de leerstof, de kennis en vooral de praktijk. Het is een intensief werkje, maar het geeft je zoveel voldoening...

Mijn werkstuk is nog niet af en ik hoop er binnenkort eventjes aan door te kunnen werken (drukke agenda de komende maand), maar ik geef jullie graag deze foto's al mee.






zaterdag 24 juni 2017

Een 4-jarige en een naaimachine...

De tijd van het jaar... Een cadeautje voor de juf. Eigenlijk doen we al mee met een gemeenschappelijk klascadeautje, maar Lieselot maakt graag een tekening voor haar juf. En ik vind het dan fijn om die tekening een extra dimensie te geven. Niet gewoon op papier... Nope, wel op stof.
En die tekening verwerken we in een boodschappentas. Lekker ecologisch...

Om het dit jaar nog eens extra speciaal te maken, liet ik haar zelf achter de naaimachine kruipen. Lieselot houdt van alles wat knutselen is, fijne motoriek en frullen. Ze stelde honderden vragen tijdens het naaien... 'Voor wat dient deze knop, mama?' en 'Hoe zet je die machine nu aan en uit?' en 'Mag ik het lichtje nog eens uit doen?'

Telkens ze een speldje zag zei ze 'Nu moet je chakaboom zeggen!', of... 'Even stoppen, het speldje moet er uit.' Ik denk dat we wel 25x chakaboom gehoord hebben. Ze beleefde er enorm veel plezier van. Genoot van het zelf creëren en het vertrouwen dat ik haar er in gaf. Eindelijk mocht ze ook eens achter mama's heilige machientje. ;)

En ik genoot er van om haar bezig te zien, om haar al die vragen te horen stellen... Kinderen kunnen echt meer dan je denkt! En ik kreeg een zalig mama-dochter-momentje.








Vind je het toch maar eng om dit zelf met je kinderen te doen? Ik geef deze zomer workshops aan kinderen. Je vindt de data en onderwerpen op mijn website van Atelier Flexje. Er zijn nog enkele plaatsjes vrij, schrijf je snel in! Ik kijk er al naar uit! 



dinsdag 6 juni 2017

Zeefdrukken voor een wonderjongen...

Een tijdje terug volgde ik een workshop van bobbinhood bij Het Machien. Ik had er enorm veel zin in en kwam na de workshop ook thuis met een voldaan gevoel.

Toen ik de website over bobbinhood nog meer uitpluisde (ik raakte geprikkeld door de ondernemerszin van de vrouw in kwestie), kreeg ik een instant feel good-moment. De visie, de opbouw, het hele verhaal. De moeite om eens even te gaan lezen.






Het uitsnijden van de figuren, het combineren en het uiteindelijke resultaat van dat harde werk: heerlijk gevoel! Dit alles deden we op proeflapjes van baalkatoen.

En toen deed er zich een kans voor, een vriendin beviel van een wonderlijk kereltje. Ze gaf een week of 2 daarvoor wat wensen door, dat gaf me een insteek voor een ideaal materniteit-cadeautje.
Ik begon het zelf te tekenen, maar combineerde met flockfolie. De letters sneed ik uit met mijn cameo. (De tekening had ook gekund, maar met de hand ging me evengoed...)
Ik ben benieuwd naar een aan-foto!


Zeefdruk en materiaal: Bobbinhood

dinsdag 30 mei 2017

Een Theo voor Thijs...

Bij Thijs zijn geboorte kreeg ik 2 patroontjes cadeau. De Theo en de Ole van Zonen 09.
Ondertussen behaalde Thijs het maatje 98 (heel soms nog een 92) en kon ik er aan beginnen.

Thijs is zot van auto's, dus het stofje was ook snel gekozen (eentje wat al veel te lang in de kast lag!).
Ik hou van contrast en koos ervoor om het met warm-geel te combineren.

Hij wachtte vol spanning tot het af was... Zo fier is hij op zijn hemdje!



Patroon: Theo van Zonen 09
Stof: Soft Cactus


maandag 17 april 2017

Een broek en een examen

De afgelopen twee jaar voltooide ik de opleiding tot 'vervaardiger van kinderkleding'.
Mijn eigen kindjes voorzien van mooie kleding en zelf patronen leren tekenen. Het was voor mij een succes. Ik genoot hier van en heb mezelf kunnen verrijken in die kennis.

Maar ik ben een leergierig persoon en heb altijd honger naar meer... Ik schreef me in voor de opleiding tot dameskleermaker. Daar ben ik nu mee gestart in september. De module van de rok is afgelopen en *shame on me* ik heb nog steeds geen foto van mijn eigen ontworpen rokje gemaakt. Al ben ik er enorm trots op! Daar moet ik dringend werk van maken, maar dat zal voor een volgend blogberichtje zijn.


Komende donderdag sluiten we het hoofdstuk 'patroontekenen van een pantalon' af. Ter voorbereiding moeten we het patroon inclusief de figuurcorrectie al klaar maken. En dat deed ik.
Het is het eerste soort examen waarvoor ik amper stress heb. Ik geniet er van, doe het met heel veel plezier. (We zullen wel zien of ik dat donderdag ook nog denk!)

Ik ben er alleszins klaar voor! 


donderdag 6 april 2017

Atelier Flexje

Het is hier weer lange tijd stil geweest. Hopelijk kan ik die slechte gewoonte in de toekomst doorbreken.

Begin dit jaar heb ik Atelier Flexje opgestart. Kinderkleding maken op vraag, eigen ontwerpjes uitwerken, anderen de kunsten van het vak aanleren, beginnende naaisters motiveren, kinderen kennis laten maken met die oh zo leuke wereld van handwerk, ...

Het is spannend, zo je eigen ding opstarten. Maar het voelt ook zo goed... Voor mij is dit genieten en rust, doen wat ik graag doe. Mijn enthousiasme overdragen op anderen en hen aanmoedigen om vol te houden. Want dat was ook mijn weg...

Ik kreeg mijn eigen plekje in ons huis. Het atelier werd opgebouwd, 6 jaar geleden nog op papier... Nu in het echt! Een plaats om tot rust te komen en aan de slag te gaan. Ik laat jullie graag even mee binnenkijken in het atelier...






Ik ben supertrots op dit plekje... Uiteraard ben ik mijn ventje enorm dankbaar hiervoor. ;)

En binnenkort start ik met mijn eerste workshop... 3 avonden naaien met jonge mama's of mensen die op zoek zijn naar kraamcadeautjes om zelf te maken. :)

Ik vind het superspannend, maar heb er ontzettend veel zin in! :D