Het zal dan toch niet alleen naaien zijn... :)

Na 2 jaar zoeken, teleurstellingen, hopen, ... hebben we dan eindelijk ons huisje gevonden.
In Scherpenheuvel-Zichem... aan de kant van een betonnen weg die nog lekker 'kadoeng-kadoeng' zegt bij elke wagen die voorbij komt gesjeesd... maar met een prachtig bos achter de tuin...
Ons geluk kon niet op toen we te weten kwamen dat die kale bomen (ja toen wij de eerste keer daar kwamen was het nog geen lente) fruitbomen zijn en wat voor fruitbomen... Een mengeling waar een 4-vruchten-confituur jaloers op kan zijn... Pruimen, appels, peren, kersen, vlierbessen, tamme kastanje (telt dat ook?), ... We zijn benieuwd wat we nog meer gaan vinden zodra we binnen een jaar ofzo eens beginnen aan het grote snoeiwerk.
Voor het medische moeten we ook niet klagen... wrattenkruid vonden we er ook al tegen de sterren op.
En als we dan toch bezig zijn, wie weet kunnen we een parfumwinkel beginnen met die plantjes die al deze heerlijke (en ZEER sterke) geuren afgeven.
Jep ik zie mij hier al zomers meemaken tot ik over mijn pensioen heen ben! :)

Welke taak rust mij tussendoor... Leuke vlaggenlijnen naaien om tussen die bomen te hangen en voor al die bbq's die we door het stof en al het breekwerk door gaan houden! :) (Laps... Ik kon het toch niet laten om eens een keer niet aan naaien te denken.)

En dan misschien eigenlijk wel het belangrijkste... het HUIS! :)
Het is een oud huisje waar nog wel redelijk wat werk in kruipt. Zeker als we er het weekend na de trouw in gaan trekken. Enkele dingen moeten er toch wel zeker zijn eh... Elektriciteit zouden we toch wel al doorgetrokken moeten hebben, vloer beneden uitbreken, beton gieten, vloerverwarming of andere kabeltoestanden leggen, sanitair gedoe doortrekken naar boven waar de badkamer (en een deftige wc) zullen komen, onze tijdelijke slaapkamer een beetje gezellig maken door pleisterwerk een beetje bij te werken, nieuwe vynil te leggen, ... :) En terwijl ook nog hopen dat de stedenbouwkundige er door komt... Want anders zal er geen ruimte zijn voor de 3 koters die we er ooit bij zullen nemen. (Ik zeg ooit, want daar een datum op plakken... We zijn er al over uit dat het er 3 zullen worden, da's ook al mooi eh.)

En al bij al... Ik heb er zin in... Ik zie in dit huisje een echte thuis komen en neem er de lach, de tranen, het zweet en het bloed (hopelijk niet te veel) maar al te graag bij.

En te midden van alles ziet u daar al een splinternieuwe vynil klaarliggen... De slaapkamer eventjes oude vynil vrij maken... De chape wat bewerken... en de nieuwe mooie houtsprint-vynil zal onze eerste slaapkamer vloer worden. We hebben hem goed op de kop kunnen tikken! :)

Vandaag met het golfje een 4m-lange vynil tot aan ons huisje gebracht... Rijden met open koffer en het andere uiteinde op de rechterspiegel, maar we zijn er zonder kleerscheuren geraakt! :) En dat was weer een avontuurtje bij... :)

En om eventjes te genieten... want dat hebben wij vandaag ook gedaan... :)

Tot zover dit allereerste verslagje over onze aankoop en poging tot verbouwen... :)