zaterdag 18 december 2010

Work in Progress!

Na 2 dagen uitzieken heb ik de moed weer gevonden om achter ons Bonneke te kruipen... En zowel zij als ik hebben er zin in!
Begonnen aan de 17 tasjes die naar dit modelletje worden gemaakt. Maar om het mezelf gemakkelijk te maken en om niet de moed te verliezen heb ik het iets of wat veranderd.
Het blijft hetzelfde principe, alleen de Franse naden heb ik weggewerkt en ik heb er een tussenmaat van gemaakt. Want uiteindelijk is het vooral de bedoeling om de kinderen hun prachtige schilder, teken, kleur, ... -werkjes er in te steken. Wat me toch weer een heel werk zal besparen om plastic zakken bij de vleet aan te vragen bij ouders en me niet dood te moeten ergeren aan te kleine, te grote... zakken.

Om het even kort te schetsen... Hier zijn we al geraakt... Mijn wiskunde-lerares zou trots op me geweest zijn en had geen ontelbare grijze haren moeten bijkweken tijdens al die jaren dat het mij niet lukte... Je ziet, interesse maakt een wiskundig mens! Lang leve het levend rekenen!

Berekening van hoeveel keer ik een lap stof moet kopen... :)

Het omgevormde kringlooptasje... Ben er zelf best trots op :)
Allemaal voorzakjes uit restjes stof... :) Happy me!

donderdag 16 december 2010

En hoe wordt jij wakker op een donderdagochtend?

Geveld door het buikgriep-virus ja! Pff amai... Hangend boven de pot, als het ook al niet zittend moet... :(
Sorry voor de gevoelige lezers voor mijn 'woordspeling'.

Gisteren bij Hilde geweest om verder te werken aan de bruidsmeisjes hun jurken. Weliswaar was ons Elisa al ziek, dus het passen ging eventjes niet door... Maar volgende week staan we weer paraat eh meid! :)
Blijkt dat ik ook nog eens het rokdeel vergeten ben van patroon en de werkbeschrijving. Terugrijden leek me niet zo'n optie... Maar met alle geluk heb ik in mijn vergeetachtigheid vorige week enkele patroondelen laten liggen. Onder andere de kraag! :) Kon ik toch nog aan iets beginnen en het heeft, met een gezellige babbel tussendoor, zijn tijd in beslag genomen. Maar het ziet er allemaal goed uit!
En gisteren voelde ik me enkel nog maar wat moe... Niets ziek gevoel, buiten dan het overstresste gevoel in mijn lichaam. Ach het zal allemaal wel nauw samenhangen zeker... Stress = afgezwakt immuunsysteem = ziek worden...

Maar tegen 13u werd ik vandaag uit mijn bed gebeld, jawel... Q-Music had mijn gsm-nummer getrokken, met de vraag of ik mee wou aftellen naar het Nieuwe Jaar. Daar kan je gewoon geen nee tegen zeggen. Ook al zal mijn enthousiasme zeer gespeeld klinken, het maakte mijn dagje eventjes goed... :)
Iedereen luisteren op woensdag 22 december 2010 om 11u! 

Zo dit was mijn relaas van hoe een minder leuke ochtend toch nog vrolijker kon eindigen... Nu weer een beetje slapen en uitzieken! Alle gezonde mensen onder jullie, geniet er nog van! ;)

zondag 12 december 2010

Een rokje... ter ontspanning...

Hier zijn we weer... :)
Na een toch wel heel vermoeiende week en enkele andere strubbelingen, had ik wat tijd nodig voor mijzelf en mijn naaimachine, die ik ondertussen 'Bonneke' gedoopt heb. Bonneke van bobonne, zo noem ik mijn grootmoeder. En ja Bonneke is van bobonne.
Maar dus terug naar mijn verhaaltje. Ik begon aan een eerste tasje van de 17, voor mijn klasje. Maar al gauw had ik even genoeg van die Franse naden (ik ga ze ietsjes eenvoudiger maken) en zocht ik iets anders op om te maken. Iets wat 'snel' klaar is en waar ik dan ook na het weekend vrolijk mee kan rondlopen.
Dus begon ik leuk aan een A-lijn rokje, weer het patroontje waar ik mijn allereerste stuk mee gemaakt had. En het stofje had ik eventjes terug gekocht om er ritszakjes of een handtasje van te maken. Maar omdat dit niet direct mijn stiel is, begon ik er gewoon een rokje mee te maken. Ik moest alleen een beetje opletten dat het stofje wel voldoende was voor mijn rokje, want ik had maar een 50cm stof gekocht. Maar al bij al dat A-lijn rokje vraagt niet veel stof en dus is het me gelukt.
Heerlijk snel ging het. Rits er mooi ingezet, naden mooi afgewerkt, zoompjes (boven en onder) zijn goed gelukt. Het bovenste vroeg om millimeter werk (een klein beetje misrekent met de rits), maar het is toch maar gelukt... 
En ja toen kwam het... Een perfecte foto maken. Eerste poging: kaartje vergeten in het toestel te steken en bij gebrek aan een kabeltje kon ik ze dus niet overzetten. Opnieuw... poging 2: Kaartje zat in toestel. Foto nemen... Kaartje in computer steken... Alle foto's van de klas stonden er op, maar dat van mijn rokje niet! Bleek dat er een stukje van het kaartje was afgebroken en dat bij gevolg mijn fototoestel het kaartje niet meer wilt lezen! Hop naar poging 3: met het fototoestel van de vriend... maar om één of andere reden voelde ik me niet goed bij de poses toen ik ze op de computer ging bekijken. Poging 4: met mijn toestel... Weer mis! En dit keer lag het aan mezelf... Kapsel trok op niet veel en houding was allesbehalve natuurlijk... 
Zelf was ik het ondertussen ook beu en dus krijg je een foto te zien uit poging 3... Die trekken blijkbaar toch nog ergens op.
Maar uiteindelijk gaat het toch maar om het rokje, niet waar? :)

woensdag 8 december 2010

Het Leuvens getetter ;)

Gisteren was het weer zover... Het Leuvens Stiksel. Tijd om de patronen voor de bruidsmeidenkleding over te nemen, te genieten van de ronkende naaimachines, de lekkere cupcakejes, ... en uiteraard het getetter met Kathleen.

Het was weer supergezellig en het heeft me eerlijk waar deugd gedaan om in een sfeer te zitten waar niets moet. Waar je lekker je eigen ding kan doen en waar je anderen hun werk kunt bewonderen.
Ik kwam als het ware ZEN thuis... en ik had verder niets anders gemaakt haha!
Maar dat laatste vond ik gisterenavond minder belangrijk en daarbij... ik heb wel degelijk mijn huiswerk voor vanavond gemaakt. Het wordt nog spannend met die bruidsmeiden hun jurken!

zaterdag 4 december 2010

Ik en Tricot....

Tricot is een fijn stofje... makkelijk aan te doen... Maar om te naaien is het wel degelijk een heel ander verhaal.
Wou ik graag het  zwierige rokje van La Fille Hella eens uit proberen, blijkt dat er ergens toch wel iets misloopt en ik weet gewoon niet waar. Mooi de beschrijving gevolgd en uitgemeten. Maar het rokje bij de bovenband al zo'n 2 keer ingenomen en nog steeds valt het gewoon over mijn billen heen.
Nu het steekt ineen, maar ik denk er gewoon eens mijn bevraging over te doen bij Ildadee. Misschien kan zij me helpen.
Ik had extra stof genomen, dus nog een beetje over en jawel net genoeg om mijn allereerste stikwerkje er toch nog op uit te proberen. Het A-lijn rokje van katoen met rits. Maar dit keer met tricot en zonder rits.
Het past beter aan, maar de bovenrand blijkt nu nog wel wat groot te zijn. Alleen zakt het dit keer dus niet over de billen heen. Het is draagbaar... :)
Ik merk nu wel dat ik toch wel eens moet gaan zien naar een stevigere machine (niet dat de mijne niet stevig is, maar tricot is niet zijn beste vriend... of mijn machine is tricot zijn beste vriend niet...). Maar het zal wel even sparen worden!

zaterdag 27 november 2010

Mijn eerste kringlooptasje...

Al eventjes spookte het in mijn  hoofd dat ik toch wel echt een herbruikbaar zakje zou kunnen maken voor de kinderen in de klas. Altijd het gesukkel met plastic tasjes vinden en er voldoende hebben, of zelfs groot genoeg, ... Het was elke keer opnieuw een beetje zoeken. Maar dankzij de tutorial van Eloleo en Ienemiene die hem eerder al maakte, heb ik het eindelijk gevonden. Het tasje is makkelijk bruikbaar om er allerlei werkjes, knutsels, speelgoedjes, boekjes, ... in te steken en mee naar huis te geven. En wanneer het terug naar school moet (liefst zonder inhoud), kan het lekker klein in de boekentas van de kinderen gestoken worden.

Nu alleen nog de moed en stof vinden om er 17 te maken!


vrijdag 26 november 2010

Ildadee... :)

Een tijdje terug via CreaMief een link gekregen van een vrouw die naailessen geeft in kleine groepjes. Leek me wel wat en had er dus echt zin in om me in te schrijven. En dus ook echt gedaan... 't Is tof bij ildadee. :)

Geen vooropgelegde werkjes, je kiest zelf je tempo en wat je maakt... Perfect voor een Freinet-leerkrachtje! :)
24 november was de eerste dag en deze doet me al snakken naar meer!

zondag 21 november 2010

Met de bruidsmeiden naar het stoffenspektakel...

Eindelijk was het zover... met de patroontjes naar het langverwachte stoffenspektakel... :)
Nee ik ga de kleur niet verklappen en nee ik ga ook de patroontjes niet laten zien.
Maar ik moet wel zeggen dat we na lang wikken en wegen toch terug geraakt zijn op mijn eerste keuze en dat alledrie de meiden dit een goede keuze vonden... Nu nog alles in elkaar krijgen, spannend! Maar ik heb er zin in en samen met Elisa gaat dat zeker lukken! :)
En we kunnen overal wel goede hulp inschakelen. Dus die jurken worden schitterend! :)

Klaar voor de start...
Oranje? Blauw? Paars? Rood?... Zoveel keuze!

Patronen bestuderen voor de stof, de jurk, de...

Misschien deze?




Spanning alom!

donderdag 18 november 2010

Succes...

En jawel hoor... het tasje had succes bij de dames. Alhoewel de jongens de voering enorm konden bewonderen. 'Hé Katrien, daar zit een vrachtwagen in!' (Auto-stofje van de Ikea, dank je wel Ikea!)

De eerste speelmomenten heb ik het zelfs even uit de poppenhoek moeten halen, omdat er daadwerkelijk ruzie om kwam. Maar de tweede poging deed het hem. De dames speelden er op los mee. Stopten het vol etenswaar en daarbij mocht er toch wel één portemonneetje.

En ik alleen maar die foutjes zien... :) Binnenkort misschien eens aan verkleedkleren voor de jongens wagen? Een garagistje met die auto-stof? :) We'll see...

woensdag 17 november 2010

Het proef-tasje...

En vandaag is het eerste handtasje geboren. Het resultaat is niet echt wauw... De meeste probleempjes heb ik op de 'Katrien'-manier opgelost... Beetje slordig met andere woorden. Maar ik ben best wel blij met de nieuwe uitdaging. Nu alleen nog te weten komen hoe eigenlijk het bovenstuk genaaid moet worden en hoe je de buitenkant en de voering aan elkaar vastmaakt. Want nu was het toch wel erg slordig. Ook de schouderband is er een beetje ingemoffeld tijdens het naaien.

Maar ik denk wel dat de dames blij zullen zijn met dit proef-tasje in onze poppenhoek. Ik word allesinds vrolijk van de stofjes!




Kleine trots...

Hier ben ik weer... niet om één van de nieuwe dingen te laten zien. Maar eerder om een klein trots gevoel met jullie te delen.

De kussentjes die ik van de Ikea-stof maak geef ik cadeau aan mijn jarige kleuters. Het is een kleine oefening voor mij en wat ben ik zelf met die leuke kussentjes...
Gisteren had ik één van de jarigen ,van de afgelopen weken, haar cadeautje gegeven. De andere twee zijn jammer genoeg ziek, maar die krijgen het dan wel later...
Eventjes terug naar dat ene kindje... 's Avonds heeft ze het thuis opengemaakt en vandaag vertelde ze me bij het uitdoen van haar jas dat ze het toch wel een heel mooi kussentje vond. Dan smelt je hart toch eventjes... en voel je de trots naar je wangen komen... bloos, bloos... :)

Om het even te citeren met een leuke tekst (van www.annamarieke.be): 'Grote avonturen beginnen klein'.

zondag 14 november 2010

Foto's van mijn eerste stappen in de naaiwereld...

Een basis-setje... Start naar een nieuwe creatieve uitdaging... :)
De schaar is ondertussen een paarse geworden. Ik had bij de aankoop niet zo opgelet of het een links of een rechtshandige was... en het was dus een linkshandige! Niet zo gemakkelijk om mee te knippen als je rechtshandig bent. ;)





En zo werd het eerste werkje geboren... Ja ik weet het er hangt nog een draadje aan, maar dat is ondertussen wijselijk weggeknipt.
Maar na dit werkje volgden er nog vele meer...






 






 En er zal gegarandeerd meer volgen... Maar dan niet zo chaotisch als nu op de blog... :)
Nog een beetje zoeken hoe je hier veel gemakkelijker foto's kan opzetten.



Bloggerdeblog...

Bij het zien van al die blogjes, kreeg ik kriebels om er zelf ook eentje te starten.
Ik heb er dan wel al eentje voor mijn klasje, maar een persoonlijke heeft toch net dat ietsje meer... :)
En wat doe je anders op een regenachtige zondag?

Misschien kan ik me best eventjes voorstellen... Ik ben Katrien Roosen en ben in het verleden een stevig studentje geweest. Vandaar de naam Flex. Misschien is daar ook mijn passie voor het naaien geboren? Ik zou het niet echt weten, maar de dag dat ik die naam toegeroepen kreeg, had ik een knutsel-naai-werkje gemaakt.
Misschien eventjes het verhaaltje hier neerschrijven... Zo wordt alles wat duidelijker...

"Ergens september 2004: Ik was net vice-praeses van Didasco in Hasselt en werd gevraagd om toe te treden tot Dionysia, de enige echte vrouwenclub van Hasselt. En ja je zegt niet zomaar nee tegen een club en toch zeker al niet als je van het studentenleven houdt (en geproefd hebt). We kregen het thema 'The Addam's Family' voor onze doop... Maar welke rol wou ik nu opnemen? Al snel besloot ik om die baby met zijn drie benen te zijn. En ijverig begon ik een oude broek stuk te knippen om een andere oude broek 3 benen te geven. Bij gebrek aan vulling heb ik toen plastic zakken gebruikt, maar de broek was na de doop toch om weg te gooien... Dat wil je gewoon niet als souvenir houden!
Op die doop hadden we een toneelstukje voorbereid en ja als baby moet je af en toe 'verschoond' worden. Dus hadden we dit ook maar eventjes uitgebeeld. Maar in het hevige van de zenuwen, de spanning en noem maar op... zwierde ik alledrie de benen in de nek... En sindsdien word ik dus vaak aangesproken als Flex..."

Na die ene keer een verkleedelement te maken voor deze doop heb ik geen naaiwerkjes meer gemaakt.

Maar sinds enkele maanden kriebelde het zo erg (vooral omdat ik nooit mijn 'goesting' vond in de winkels) om er toch mee te starten. Ik ging op zoek naar mogelijkheden om te leren naaien. En ik vond... een cursus van 3 dagen in de zomer in Hasselt bij het Doppahuis. Maar ik had nog geen naaimachine...
Mama was heel trots dat ze haar naaimachine aan mij kon uitlenen/geven. Maar toen ze mij op een bezoekdagje bij de grootvader eens wou laten zien hoe het werkte, kreeg de machine kortsluiting en kwam er niets dan rook uit... Gedaan met het plezier... Wat nu? Ik had hem de dag er op al nodig.
Mijn grootvader wist een oplossing. De naaimachine van bobonne (mijn grootmoeder die jammer genoeg dement werd sinds enkele jaren) stond er nog en werd al jaren niet meer gebruikt. Hij gaf met plezier de naaimachine aan mij  en zo was de start toch gered!

Aanschouw hier, mijn trouwe nieuwe vriend...
De cursus heeft me veel geleerd en dat op zeer korte tijd. Ik maakte op die drie dagen een eenvoudig A-lijn rokje en een zomerkleedje (wat toch een beetje moeilijker was). Maar ik ben trots op het resultaat en draag hen met plezier in de zomermaanden... Ook al zie je er enkele foutjes aan.

Nu zijn de kriebels zo groot geworden dat ik niet meer van ophouden weet... en ik sloot me dan ook aan bij 'Het Leuvens Stiksel'.