woensdag 7 december 2016

Al een mini beetje kerst...

Een fotoshoot... Dat is iets wat we nu al lang eens wouden doen. Maar om een of andere reden kwam het er nooit van. Misschien ook gewoon door de zenuwen. Want 3 kindjes zomaar even laten poseren, is toch niet zo'n lachertje.
Maar ze deden dat goed. De ene wat meer verlegen dan de andere.

Om het mezelf niet al te gemakkelijk te maken, wou ik hun kerstkleding af krijgen tegen de fotoshoot. Serieus gezweet heb ik... 2 hemden en een jurk...
Tussendoor even 'snel' er aan werken. De gemoederen tussen de drie bedaren. Dan weer even verder werken. De avonden spenderen aan nog verder werken...
Tot op de laatste minuut heb ik er aan gewerkt. De laatste knoop zat er net aan, als we dringend toch wel de auto in moesten om naar de fotoshoot te vertrekken.

Maar ik ben eens zo trots op het resultaat. Ze stralen en ik straal... En het voordeel van zo'n vroege fotoshoot... Ik hoef me niet meer druk te maken om 'wat gaan ze aan doen met kerst'.

Met dank aan 'Studio Diewke'.

donderdag 14 juli 2016

Vervaardiger van kinderkleding


Zo noemt de opleiding die ik de afgelopen 2 jaar gevolgd heb. Als laatste opdracht van de modules, maakten we een bermuda. Omdat we bij het maken van de blazer enkele lessen van de bermuda hadden afgesnoept, hebben we de bermuda zo goed als zelfstandig moeten maken. Enkel de moeilijkere stukken volgden we in de les.

En onze Thijs dacht 'voor je laatste project, zorg ik wel even dat ik ook aan de beurt kom...'
Meneer groeide zowaar tot een maatje 92... :) En mama was blij dat ze eens voor de zoon kon werken, i.p.v. voor de dochter.

Hij is er trots op, op zijn stoere broek. (En mama stiekem ook op het werk...)




En na de bermuda volgde het examen... Zenuwen dat ik er voor had! Een rokje maken met enkele opdrachten er in verwerkt. Ik maakte wel 3 testrokjes, een eerste om er foutjes uit te halen... Een tweede om die foutjes aan te passen... een derde, omdat ik het eerste en het tweede model niet naar mijn zin vond... En het uiteindelijke resultaat is helemaal wat ik wou... :)

Het resultaat van 2 jaar deze opleiding te volgen... Een getuigschrift 'vervaardiger van kinderkleding'... Ik ben er trots op. En om het niet te verleren, schrijf ik me komend jaar in voor de opleiding van 'dameskleding'.



maandag 13 juni 2016

De blazer... met een extraatje...

1 per maand... Maar in de maand mei is het me dan toch niet gelukt om iets te schrijven. Ondanks dat ik wel een bericht had om te delen...

Ik maakte project 3 van het tweede jaar in de opleiding 'vervaardiger van kinderkleding' af. De blazer... En wat een karwei was me dat! ;)

De blazer kreeg een extraatje met zich mee. Op 25 mei gingen we een laatste keer tot bij mijn peter. Hij lag al even in het ziekenhuis. Ik deed Lieselot haar blazertje aan.
Ik wou hem dat nog laten zien... Hij nam het met zijn beide handen vast en vroeg 'Heb jij dat zelf gemaakt?!'... Ik voel me extra trots op hetgeen ik meegekregen heb van hem. 6 jaar geleden gaf hij me bobonne haar naaimachine, nadat mijn mama haar machine het bij hem op het appartement begaf. Ik ben toen onwetend begonnen aan een hobby, die enorm is uitgegroeid... Ik doe het ontzettend graag. Ik ben dan ook blij dat ik dit mijn leven lang met me mag meedragen. Elke keer er iets van onder de naaimachine rolt, zal hij in mijn gedachten zijn. Hij was enorm trots dat hij die machine aan me gegeven had. De keren dat hij hier dan op bezoek kwam, vroeg hij er ook achter of ik nog eens iets gemaakt had...

26 mei is hij overleden... Ik draag enkel mooie herinneringen aan hem mee. Hij was een grootvader/peter uit de 1000. Je kan dat over iedereen zeggen dat je lief gehad hebt, maar hij is deze woorden meer dan waard...


Het blazertje was wel een avontuur op zich... Lieselot besloot om eventjes op zo'n 2 maanden tijd een stevige groeispurt te ondernemen... Ongeveer een dikke kg zwaarder en omhoog geschoten in de lengte... Het vestje is dan ook redelijk nipt, maar zo'n spurt had ik echt niet zien aankomen. ;)

Ze koos zelf de stofjes en de combinatie. Ze besloot zelf welke vorm het zakje moest hebben... En ze is superblij met de blauwe bloemen als knoopjes... 'Die heb ik gekozen!' zegt ze dan...


Ik ben ook blij met het resultaat... Uniek in zijn stuk... De drukke print was best spannend... :)




zaterdag 16 april 2016

Een luiertasje en wasbare luiers...

Ergens in november 2013 zat ik te brainstormen over het maken van een grotere luiertas. Daarvoor maakte ik het model van mme Zsazsa, maar een vriendin zei me dat het niet echt handig bleek te zijn.
Ze bracht me samen met de eisen op het idee om er zelf een nieuwe te ontwerpen. Eentje waar veel luiers in kunnen, maar dat toch nog compact genoeg blijft om mee te nemen.

En zo geschiedde... Ik maakte er eentje waar wegwerpluiers van maat 1 tot en met 6 in kunnen. En per vakje kunnen er 4 a 5 luiers in. Ik voelde me toen al erg trots op mijn eigen ontwerpje, zelf getekende patroon...






Sinds december 2015 zijn wij gestart met wasbare luiers. Bij de jongste, het lijkt een beetje zot, maar we zijn blij dat we de stap alsnog gewaagd hebben. Ik maakte terug een zakje. En kon het niet laten om te testen of de wasbare luiers er in zouden passen. En jawel, er passen in totaal 4 luiers van het merk Close Parent in. (De pop in scoort bij ons enorm goed qua gebruik.)
4 luiers in dat tasje, wilt zeggen dat dat net perfect is om 1 dagje op uitstap te vertrekken. Ook een dagje naar de crèche is er perfect voor.

Een klein 'feel good'-momentje...


En die wasbare luiers... Daar wil ik wat meer over kwijt. Het luierwisselen was nog nooit zo fijn als nu, elke dag in vrolijke kleurtjes en printjes... Geen vieze geuren meer van de chemische producten... Een happy baby en een lekker luierkontje... Zelfs het wassen vraagt niet de grootste inspanningen...
Zo jammer dat we dit niet eerder hebben doorgevoerd...

zondag 6 maart 2016

Aapjes en broeken...

 Een hele tijd geleden, ergens rond Thijs zijn eerste verjaardag, hadden we ons huis opengesteld om er een fotoshoot te houden. Voor het broekenboek van Hilde Adé.
Ondertussen mag ik me ook de trotse eigenaar noemen van haar boek en ben ik nog trotser omdat wij er zelf ook in staan. Leuk voor later...



En eindelijk vond ik de tijd om er eens een broekje uit te maken. Eentje wat hier erg in de smaak viel, we kregen het cadeau bij Thijs. Daan droeg het ook al met plezier... Maar kleine jongens worden groot en ja... De broeken te klein...

Ergens in de zomer maakte ik een kruippakje uit het apenstofje, maar ik had nog wat over. En aangezien we Daan toch telkens ons banaantje noemen... Moesten die apen toch zeker dienst doen bij hem.

Het patroontje is het vossenbroekje (dat Thijs overigens aan heeft op de foto in het boek)...
Het stofje kocht ik bij Den Depot... Een winkel waar je niet enkel online moet gaan snuisteren, maar dat zeker de moeite waard is om ook eens naartoe te rijden...



donderdag 25 februari 2016

Waar te beginnen...

Neen, ik geef niet op... ;) Deze blog moet blijven bestaan... Ook al lijkt er vaak geen leven op te bespeuren. Achter de schermen daarentegen.

Het is zalig met drie kindjes in huis... Al is het soms wel eens lekker pittig... Zo'n kleuter, peuter en baby. Maar we komen er wel. (Ja hoor, dit wordt geschreven op een moment dat de oudste op school zit en de 2 broertjes in bed liggen! Zeldzaam, toch dat laatste...)

En het leven staat ook niet stil... Elk vrij moment probeer ik iets in het huishouden te doen of een projectje af te werken. Vaak voor de opleiding, die ik nog steeds enorm graag doe!
Ik werkte 2 projecten af en kreeg er mooie resultaten voor. En verder probeerde ik nog wat onafgewerkte projectjes af te werken, cadeautjes te maken, voor mijn jongens iets in elkaar te steken... De foto's nemen, dat is geen probleem (al zou ik ze wel mooier willen leren nemen, daar mis ik nog wat feeling in...). Maar er daarna een berichtje over schrijven of het op deze blog te plaatsen... Hmmm... ;) Laten we proberen van de draad terug op te pikken. Met kleine stapjes?
Zo eens 1 keer per maand eventjes van me laten horen. Als het kan, misschien wat vaker? (Iets van te veel hooi en een vork? Nee, 1 keer per maand kan niet te veel zijn he...)

We gaan er voor! :D



Enkele projecten die ik de afgelopen maanden heb afgewerkt...

- een sweater met kap
- een feestkleedje
- enkele projectjes uit de kast (die maar niet af geraakten)
- een trui voor Thijs (en een gelijkaardige versie voor zijn neefje)

De sweater!Ik moet bekennen dat dit mijn favorietje was... Ondanks dat ik er door de geboorte van Daan wat minder tijd voor had. Ik miste enkele lessen, maar beet dapper door. Ik zou en moest de opleiding terug opvatten! Dat ging natuurlijk wel gepaard met gewrongen moedergevoelens, maar ondertussen ben ik blij dat ik doorgebeten heb. Een beetje me-time is kostbaar als je in een gezin van 5 personen leeft. ;) (Oh ja en Lieselot is ondertussen een meisje-meisje... Dus de trui blijft in de kast voor de jongens... Al vind ik hem zelf wel echt geweldig!)

  

Het feestkleedje!Een project waarbij ik het wat moeilijker had... Ik moet het toegeven, aan het einde van het project, was ik het eigenlijk wat beu. Ik had zoveel ideeën, wou er wat meer glamour in steken... maar dat was buiten de nachtelijke ontmoetingen met mijn mini-man gerekend. Het is dus wat minder dan dat ik zelf wou, maar Lieselot is heel erg blij met haar zwierderig prinsessenkleed! En uiteindelijk smelt je dan toch wel stiekem als mama! ;)

Lange loop-projectjes...Deze lagen al enkele tijd in mijn kast... Raakten niet af, of waren nog te groot op het moment dat ik het gemaakt heb. En ja dan stel je dat uit he... Het zal wel herkenbaar zijn vermoed ik... ;)

Een hoes voor onze relax... Indien je kritisch bent, zal er iets opvallen nog voor je het in mijn tekst gelezen hebt... ;) Ja het driehoekje heb ik nog niet af... De zin was even op, maar de hoes is er wel en zeker al bruikbaar, ook zonder bijpassend driehoekje! :D




Het lijkt nog mee te vallen, maar nu ik mijn map nakijk met foto's... Merk ik op dat ik er geen genomen heb van de projectjes die af zijn. Ach ja... :)

Een trui voor Thijs...Of meerdere truien... Ik maakte er ook eentje voor zijn neefje, als extra verjaardagscadeautje.
Voor Thijs maakte ik er eigenlijk 2... Eentje dat paste bij zijn verjaardagsfeestje... Onze mini-man werd 2 jaar in januari en vierde een monsterlijk feest... En ja, verliefd worden op stofjes is geen vreemde voor een naai-verslaafde, dus maakte ik hetzelfde model nog eens in een leuke combinatie... Thijs wordt fotomodel in spé! ;)


En nu maar hopen dat ik volgende maand hier nog eens een berichtje achterlaat... In de maak: een blazer voor Lieselot... Volledig eigen ontwerp/patroon... ;)