Want die twee charels die bij ons inwonen, die kunnen er letterlijk en figuurlijk wat van! En het liefst van al...
Op mijn naaiplekje! :)
Maar hoe zou je zelf zijn, als je al sinds de geschiedenis wordt geassocieerd met een bolletje wol? Dan moeten we toch eventjes laten merken dat we onze geschiedenis ook waardig zijn, niet?
Alleen doen ze er graag dat schepje bovenop...
Regelmatig vind ik kleine spulletjes die 'ooit' op mijn naaitafel lagen... onder het bed... Bavo heb ik onlangs betrapt, vrolijk rondlopend met... een knoopje in zijn bek... of een lintje... of één van de spoeltjes... (onlangs ging hij bijna lopen met het fototoestel... het ding is bijna zo zwaar als hij... en vlak er na met mijn nieuwe laars voor de herfst!)
En verstoppen... dat kunnen die twee ook als de besten!
 |
| Timo |
 |
| Bavo |
Haha, hoe schattig! Onlangs was de hond van mijn mama hier op logement en toen als we eventjes niet keken, zat hij telkens in de creakamer.. blijkbaar vond hij dat ook een interessante plaats... gelukkig zit alles hier redelijk goed afgesloten én luisterde het hondje goed :)
BeantwoordenVerwijderenhaha schitterend... ja dieren weten waar het goed is! ;)
BeantwoordenVerwijderenHihi, ze weten hun plekje wel uit te zoeken...
BeantwoordenVerwijderenEen leuke tekst schreef je! Ik heb dit weekend gelogeerd bij vrienden met twee poezen en kan me nu wat beter voorstellen hoeveel leven twee jonge dieren in huis brengen.
BeantwoordenVerwijderenJanusje... Zo'n beestjes brengen heel wat leven met zich mee. De avonturen die ik met die twee beleef, maken de eenzame dagen wat aangenamer.
BeantwoordenVerwijderenEn 's nachts vechten ze om mijn hoofd. :) Herhaaldelijk komt Bavo recht op mijn gezicht zitten, omdat Timo weer maar eens het beste plaatsje wist te bemachtigen... :) Niet goed voor de nachtrust, maar ik vind het wel schitterend om zoveel voor hen te betekenen. :)